Czyli kto by nie znał filmu Nieustraszeni pogromcy wampirów. Przepraszam, ale pańskie zęby tkwią w mojej szyi. Jakby nie było Roman Polański jest w to zamieszany.

W mroźną zimową noc profesor Abronsius i jego młody asystent Alfred, zaopatrzeni w pudło krucyfiksów i trochę rzeczy osobistych, przybywają do położonej w sercu Karpat Transylwanii, by zniszczyć prastary ród wampirów rezydujący gdzieś w okolicy. Zatrzymują się w przydrożnej karczmie. Mocno wystraszeni mieszkańcy pobliskiej wioski nie kwapią się z pomocą, ale wiszące w każdym domu krzyże i wianuszki czosnku oraz wznoszące się nad wioską ponure baszty hrabiego von Krolocka utwierdzają profesora w przekonaniu że dobrze trafił. Pewnej nocy krwiożerczy wampir porywa córkę karczmarza Shagala, Sarah, w której Alfred zdążył się już zakochać. Usiłując ją ratować, karczmarz sam pada ofiarą wampirzego głodu krwi. Podążając jego śladem Abrunusis i Alfred docierają do zamku hrabiego. Jak przystało na siedzibę księcia nocy, budowla pełna jest pułapek, pajęczyn i skrzypiących drzwi. Pełno tam też wampirów, które w dzień śpią w grobowcach lub zwykłych trumnach (zależnie od pozycji zajmowanej w wewnętrznej hierarchii). Profesor i jego asystent odnajdują Sarah, ale uwolnienie jej okazuje się trudniejsze niż przypuszczali. Alfred nie ma odwagi przebijać kołkiem serc wampirów, a w dodatku staje się obiektem pożądania hrabiowskiego syna, Herberta, wampira - homoseksualisty. W zamku trwają tymczasem przygotowania do balu, którego główną atrakcją ma być Sarah - smakowity kąsek szykowany specjalnie dla gości.

Przyznam że podczas oglądania tego filmu byłem bliski płaczu ze śmiech. Chodź muszę przyznać iż poruszono ta ciekawą kwestię właśnie krucyfiksów czy działały by one na wampirzych przedstawicieli innych religii??