O tak nasze rodzime wampirki. Znam to znam. Jest świetnie napisane łatwo się czyta. Miejscami pokręcone. A teraz chamsko skopiowane z Wikipedii :

Kuzynki - powieść Andrzeja Pilipiuka; pierwsza część trylogii opowiadającej o losach kuzynek Kruszewskich, Moniki Stiepankowic i mistrza Sędziwoja. Pierwsze wydanie: Fabryka Słów, 2003 rok. Pozostałe części to Księżniczka (2004) i Dziedziczki (2005). Historia trzech kobiet: pierwsza Księżniczka Monika Stiepankowyc jest wampirem, druga Stanisława Kruszewska posiada kamień filozoficzny, trzecia Katarzyna Kruszewska informatyczka agentka CBŚ jest daleką kuzynką Stanisławy i zarazem najmłodszą z trójki bohaterek (aczkolwiek Monika wygląda na młodszą, gdyż jako wampir zatrzymała się na etapie szesnastolatki). Wszystkie trzy dążą do znalezienia Michała Sędziwója, który może odnowić kończącą się dawkę kamienia filozoficznego.

Fabuła
Uwaga! W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.

Każda z trzech głównych bohaterek ma swoje życie, pochodzi z innej epoki, została wychowana w innych okolicznościach. Fabuła książki rozwija się, kiedy drogi trzech kobiet się splatają. Początkowo tworzy się silna więź między Katarzyną, a Stasią - kuzynkami. Uczą one w tym samym liceum żeńskim, do którego zostaje przyjęta Monika. Od tamtej pory mają wspólne zainteresowania, jedna uczy się od drugiej, uzupełniają się zarówno w wiedzy, jak i w zachowaniu. Katarzyna mimo tego, że zwalnia się z CBŚ, przez cały czas utrzymuje kontakt z generałem i wykorzystuje bazę danych do znalezienia Sędziwoja dla Stanisławy. W międzyczasie kobiety zaprzyjaźniają się z nową uczennicą, która zadziwia swoimi zdolnościami intelektualnymi. Monika niezbyt przemęcza się w nauce, jej 16-letni wygląd to tylko pozór, gdyż żyje tak naprawdę już 1200 lat. Posiada ogromną, daje sobie radę w życiu. Przez pewien czas mieszka w domu dziecka, gdzie nie potrafi się zaklimatyzować. Wyprowadza się do lasu i buduje tam szałas. Pieniądze nie stanowią dla niej problemu - zarabia na korepetycjach, których udziela studentom. Od czasu do czasu odwiedza swoje nauczycielki, które za wszelką cenę, próbując różnych sztuczek, usiłują znaleźć mistrza przed Dymitrem. Księżniczka Stiepankovic zostaje porwana przez nauczyciela biologii Siekluckiego oraz zdradzieckiego ucznia Sędziwoja. Ciężko poraniona srebrem traci siły i przytomność. Odnajdują ją kuzynki, które pragną zemsty na Dymitrze. Wcześniej jednak został on zabity przez swego nauczyciela. W końcu dziewczyny spotykają się z wielkim alchemikiem. Zaproszone przez Michała biorą udział w wytwarzaniu kamienia filozoficznego, który da im życie na kolejne 400 lat.
Tu kończą się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.

Postaci

    * Monika Stiepankovic - dziewczynka, która została wybroniona przez polskie wojska z rąk grupy ludzi, którzy chcieli ją zabić. Jak się potem okazało była to serbska księżniczka, wampirzyca, która narodziła się w IX w. Zaczęła naukę polskiego i trafiła do domu dziecka (wyglądała na 16 lat). Czuła się wolna, zaczęła uczęszczać do szkoły, w której uczyły Katarzyna i Stanisława. Była bardzo piękna i inteligentna, podobała się chłopcom. Jej wampirskie pochodzenie odkryły dwie nauczycielki, z którymi się zaprzyjaźniła. Próbowała dopasować się do współczesnego świata - specjalnie zakupiła sobie telefon komórkowy, zegarek oraz przenośny laptop, by usprawniło to jej udzielanie korepetycji studentom. Od początku roku Monika podniosła wysoko poprzeczkę swym koleżankom z klasy. Miała pewne zaległości w nauce, jednak znała się na większości przedmiotów, władała językiem francuskim, serbskim, łaciną i greką. Była bardzo silna, umiała posługiwać się bronią.

    * Katarzyna Kruszewska - pracownica CBŚ, główny mózg operacji, informatyczka. Po odejściu z CBŚ zaczęła uczyć informatyki w liceum dla dziewcząt. Jest ona kuzynką Staśki. Bardzo polubiła zarówno kuzynkę, z którą zamieszkała jak i małą wampirzycę Monikę. Jej całym życiem była praca. Bardzo poświęciła się tworzeniu baz danych, często przesiadywała po nocach. Używała tez systemu dla siebie - szukała kuzynki, którą widziała na wielu zdjęciach co najmniej z okresu 400 lat. Była to piękna kobieta, z warkoczem, w którym trzymałą cienką broń, zawsze gotowa do ataku, bardzo ostrożna. Nie brakowało jej sprytu, była specem od komputera i elektroniki - zakładanie kamer, surfowanie po Internecie i naprawianie sprzętów było jej żywiołem.

    * Stanisława Kruszewska - według legendy rodziny jest ona nieśmiertelna za sprawą kamienia filozoficznego. Jest bardzo wykształcona, inteligentna i elegancka. Zna kilkanaście języków. Po przyjeździe z Etiopii, uczy w liceum języka francuskiego i wfu. Jest kobietą opanowaną, trzymającą się swoich zasad. Pochodzi z XVI w., była uczennicą Sędziwoja. Miała wielu znajomych wśród postaci historycznych - książąt, królów oraz polityków. Bardzo dużo czytała, starała się uzupełnić luki w pamięci. Zawsze była przygotowana na atak - ćwiczyła sztuki walki, była do tego zmuszona przez częste przemieszczanie się po świecie. Była pedantyczna, jej ubiór i zachowanie zupełnie nie pasują do epoki współczesności, dlatego też Monika szybko orientuje się kim jest.

    * Dymitr - jeden z piątki uczniów Sędziwoja. Zabija swoich kolegów i koleżanki, aby przejąć od swego dawnego nauczyciela większą dawkę kamienia filozoficznego. Zostaje zamordowany przez alchemika we własnym domu, kiedy więzi Monikę.

    * Michał Sędziwój - alchemik, nauczyciel (Mistrz) pięciorga uczniów, m.in. Dymitra, Stanisławy Kruszewskiej oraz Jana Skórzewskiego. Zawsze elegancki i szarmancki. Zabijał tylko wtedy jeśli musiał. Znał sposób na wytworzenie kamienia filozoficznego. Uwielbiał chodzić na spotkania w knajpie z grupą szlachcian, grafomanów, historyków, archeologów, którzy byli 'oddani' epokom XVI - XVIII wieku.

    * Sieklucki - nauczyciel uczący w tym samym liceum żeńskim, co kuzynki. Na zapleczu swej pracowni hoduje pokłady bakterii czarnej ospy. Jest zamieszany w porwanie Moniki, zostaje zamknięty przez polski oddział CIA.


Ksieżniczka - powieść Andrzeja Pilipiuka; druga część trylogii opowiadającej o losach kuzynek Kruszewskich, Moniki Stiepankowic i mistrza Sędziwoja. Pierwsze wydanie: Fabryka Słów, 2004 rok. Pozostałe części to Kuzynki (2003) i Dziedziczki (2005).
Uwaga! W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.

W tej części pojawia się Bractwo Drugiej Drogi - stowarzyszenie trudniące się otrzymywaniem złota w sposób odmienny niż robili to alchemicy. Jego członkowie za wszelką cenę chcą wydobyć tajemnice alchemików dla własnych, przyziemnych celów. W tym samym czasie na Monikę poluje dwóch łowców wampirów- Lazlo i Arminus, posiadający nadludzkie zdolności. Sam o sobie twierdzi, że zabił Vlada Palownika(znanego jako Hrabia Dracula) a pisarz Bram Stoker, któremu opowiedział swoją przygodę, zmodyfikował ją i głównemu łowcy wampirów nadał imię: Abraham van Helsing.